iki alinti

iki roportaj okudum bugun. birini sevdim, digerini garipsedim. ikisinden de birer alinti yapmakla yetinecegim.

semih kaplanoglu: "ben filmlerimde maneviyati cok önemsiyorum. (...)filmlerin bir vecd duygusu, bir sükran duygusu, icsel bir cosku, bir ruhaniyet duygusu yaratmasi gerektigini düsünüyorum."

mehmet günsur: "ben italyan lisesi mezunuyum. kücükken ailecek arabaya atlayip tatile italya'ya giderdik. simdi düsününce italya tohumlari ruhuma o zamandan atilmis."

kendisini 'gösteren' insanlardan daha cok kendisini gölgede birakabilen insanlari seviyorum. simdilerde, kendisini gölgede birakmayi basarabilmis, tevazuyu bir yasam uslubu olarak benimsemis bir yazi emekcisinin kitabini okumak istiyorum, kamuran sipal'in sirrimsin sirdasimsin romanini.

son bir dans

kucuk bir masa lambasinin isiginda, unuturken ve sevmeye calisirken kendimi, yaklasmani isterdim, dans edelim mi demeni.
ölüm gibi karanlik su gecede, haydi gel son bir dans edelim, yasam niyetine, yitip giden telassiz ve tasasiz günlerin serefine son bir dans.
sabah olmadan, gün bizi ayirmadan yüreklerimizi kanatlandiracak son bir dans, hoyrat bir düsüs pahasina son bir düs.
ölüm döseginde gülümsetecek güzelim bir süzülüs, son bir öpücük.

hüzün

bankanin kapisindan iceri adim atar atmaz basliyor bulanti, arkasindan uzun bir bekleyis. ilgisiz gözlerle bakarken bu can sikici soguk mekana, insan diyorum, insan nasil olur da su kapidan girdikten sonra, su bankayla bir ise giristikten sonra nasil olur da koruyabilir masumiyetini. 'müsterimiz olun, önceliginiz olsun' gibi gülünc kurnazliklariniz yerin dibine batsin.

teselli bulabilecegim bir yer var, cocuklugumun sokaklarina gidiyorum düsünmeden. biraz dolasiyorum, canim sicak bir ezo gelin corba cekiyor, aklima 'çömçe' geliyor. ah diyorum, artik çömçe de yok ki, kapandi yakinlarda. melih amcanin eczanesinden baska pek az sey kaldi bizim oralarda, bana dair, cocukluguma dair.

duman

bazı fotograflara bir kere baktiktan sonra dönüp bir kez daha bakmak ihtiyacini hissediyorsunuz.

sen benim sarkilarimsin

iletisimimizin tarih konulariyla, tarih sohbetleriyle sinirli oldugu bir arkadasim araya giren uzunca bir zamandan sonra her seyden evvel 'oscar wilde üzerine calisabiliyor musun' diye sordugunda duygulandim, mutlu oldum. beni böylesine dikkatle dinlemis, heyecanlarimi kesfetmis bu zarif insana tesekkur borcluyum. keyifliyim bu gece, bir bira actim, bir sarki tutturdum, belki birazdan dayanilmaz sesimle ayten alpman'a eslik edecegim, gündüzümde gecemdesin, calinmasin söylenmesin, sen benim sarkilarimsin diyecegim.