lizbon

ilhan berk'in günlüklerini karistiriyorum. lizbon üzerine yazdiklarini okuyunca heyecanlandim. uzun zamandir ayni sözcüklerle hayal ediyorum lizbon'u. hep bir hayal olarak kalmak isteyenlerin, ben kimim diye sorup cevap bulamayanlarin sehri olarak gördüm lizbon'u. lizbon sokaklarinda sanki insanin basina her sey gelebilir, agaclar konusabilir, evler kanat cirpabilir, heykeller gülümseyebilir, lizbon bir siirdir. ilhan berk de benzer seyler söylüyor:

"her sey bir siirden düsmüs gibidir lizbon'da. bu yüzden de hicbir sey ele gelmez. bir avuc gizil, benzersiz, kirik imge. ama bu imgeler yapar kenti. benzersizligi de buradan gelir. düste gördügümüz, uyaninca da bir türlü tam gözümüzün önüne getiremedigimiz bir düs kenttir, iste lizbon. varligiyla degil, yokluguyla vardir."

ilhan berk'le arkadas gibiydim, lizbon yazisini okuduktan sonra diyebilirim ki dostumdur benim.

angoisse

biraz önce kulaklarima inanamadim, kim bilmem kac lira ister adli yarismada, 'ben aslen sairim' dedi birisi. önce 'yuh artik' dedim, sonra 'serseriye bak' dedim. sonra 'acaba cok mu abartiyorum' dedim.

kimdir sair sahi? kime sair diyoruz, bu ehliyeti kime veriyoruz, ya da bu ehliyeti kim veriyor sairlere.

dünyayi tutup sallayan, yerinden oynatan adamdir sair diyesim geliyor. yazdiklariyla, yaziyla, dünyayla bitmeyen kavgasinda itilip kakilan, sürülen, sürüklenen, ötelenen, eziyet ceken, kendi sessizliginde dinginlige erisen cileli biridir sair. gün olur, gün yüzü görürse sayet, hasret oldugu gün isigina intikam almak icin hircinlikla ve öfkeyle cikan biri degil tevazu icinde tüm sahiciligiyle cikmayi becerebilen biridir sair.

bir yarisma programina katilip kameralarin karsinda 'ben aslen sairim' deme arsizligi ve cüretkarligini gösterenlere nasil tahammül edecegiz, onlari nasil hosgorecegiz bilmiyorum.

neden bu kadar gerginim, onu da bilmiyorum.

dogal ve ilkel

deniz karaya boyun egerken, cekilip giderken sonsuzluga, sesimi cikarmam ben. düsünmem. ne olup bittigini bilmek istemem. hissetmek isterim, hic düsünmeden hissetmek. denizle duygulanmak, olacaksam deniz gibi tersyüz olmak isterim. bir de deniz gibi ayaklanmak, birden, aniden, hic düsünmeden.