hüzün

bankanin kapisindan iceri adim atar atmaz basliyor bulanti, arkasindan uzun bir bekleyis. ilgisiz gözlerle bakarken bu can sikici soguk mekana, insan diyorum, insan nasil olur da su kapidan girdikten sonra, su bankayla bir ise giristikten sonra nasil olur da koruyabilir masumiyetini. 'müsterimiz olun, önceliginiz olsun' gibi gülünc kurnazliklariniz yerin dibine batsin.

teselli bulabilecegim bir yer var, cocuklugumun sokaklarina gidiyorum düsünmeden. biraz dolasiyorum, canim sicak bir ezo gelin corba cekiyor, aklima 'çömçe' geliyor. ah diyorum, artik çömçe de yok ki, kapandi yakinlarda. melih amcanin eczanesinden baska pek az sey kaldi bizim oralarda, bana dair, cocukluguma dair.