bogdan tanjevic

bir gece önce, 11 eylül gecesi, aylar öncesinden olmayi cok istedigim bir yerde, sirbistan-türkiye basketbol yari final macindaydim. böyle bir geceyi, bir dünya sampiyonasinda, istanbul'da türkiye'yi yari finalde izleyebilmek sanmiyorum ki elime bir daha gecebilecek bir imkan olsun.

bir tarafta sirbistan'in kocu dusan ivkovic vardi, senelerdir taniyorum onu, senelerdir onun calistirdigi takimlara yenildik durduk, ben ona senelerdir sinir oldum ve senelerce saygi duydum. nasil saygi duymam, kariyerinde dünya sampiyonluklari, üc-dört tane avrupa sampiyonlugu, lig kupalari bulunduran, basketbola hayatini adamis bir adam. ve karsisinda 2004'te türkiye'ye geldiginden beri destekledigim, cok güvendigim, sadece basketbola olan sevgisiyle bile benim gonlumu kazanan bir adam, bogdan tanjevic.

bu iki kocun calistirdigi takimlarin macini izlemek bile bir basketbolsever icin basli basina bir heyecandir. bu heyecana bir de takimimizin muazzam oyunu ve galibiyeti eklenince hic unutamayacagim gecelere bir tanesini daha eklemis oldum.

dogrusu böyle bir geceye ihtiyacim vardi...