tuhaf bir toplumsal kültür

meshur bir tarihcimiz var, hal ve tavirlarini pek sevimsiz buldugum, kendisini herkesten bir degil on adim ötede gören ve her firsatta insanlara ne kadar cahil olduklarini onlari eze eze anlatan biridir. dün sabah bir kanalda cesitli konulardaki goruslerini beyan ediyordu ve cok hakli buldugum birkac laf etti. demokrasiden bahsediyordu, demokrasinin bir fazilet, bir ahlak meselesi oldugunu, kanuna nizama uyulmayan yerlerde demokrasiden söz edilemeyecegini vurguluyordu.

'olabileceklerinden daha fazlasini olmaya calisan cok insan var ülkemizde' derken cok hakliydi. bir seyler olabilme kaygisiyla didinip duran, hicbir seyle yetinmeyen, sabretmek nedir bilmeyen acgözlü insanlarin diyarinda yasadigimizi düsünüyorum son zamanlarda. sabah gözünü acar acmaz 'yahu ben neden bir roman yazmiyorum' diyen insanlar var bu ülkede, haddini bilmeyen, daha cok seye sahip olmak isteyen, kücük hazlar, kücük payeler pesinde alcaldikca alcalan insanlar.

adam kayirmaciligin, dalkavuklugun gecer akce oldugu bir toplumsal kültürde, herkesin her istedigi seyi yapabilecegini düsünmesini yadirgamaz hale geldik, ne yazik.