düsünceler-3

her seyin basina dönmek istedigim zamanlar oluyor, sahip oldugum tüm öncelikleri, bilgiyi, birikimi, baslica egilimleri unutmak ve sil bastan yeni bir hayata uyanmak istiyorum. dünyayi baska bir gözle görebilmenin, onu baska sekilde tarif edebilmenin bir yolunun aşktan geçtiğini biliyorum. bir yolu da sanirim kendimizden ve inanclarimizdan süphe etmekten, 'ya ben hataliysam' sorusunu sormaktan vazgecmemekten geciyor. insan bazen hic inanmadigi seylere bile en azindan bir kere inanmali ve belli durumlari, tabii hayatini bir de bu gözle degerlendirebilmeli.

cumartesi sabahi, 7-8 yas grubu cocuklarinin okuma bayramlari icin hazirladiklari gösterileri izlerken neredeyse aglayacak duruma gelisimin nedeni de tipki onlar gibi okumaya, tanimaya, adlandirmaya henüz baslamis olmanin sevincini ve saskinligini yasamaya heves edisimdi. cocuklarin yaninda olmaktan ne kadar mutlu oldugumu görenler bir de derslere gelin, belki cesitli meslekleri tanitirsiniz cocuklara dediler. onlara meslek sahibi olmanin ne demek oldugunu pek bilmedigimi söyleyemedim, memnun olurum deyiverdim.