evrim alataş

evrim alataş, taraf'ta yazmaya baslamasiyla tanidim onu, ilk yazisini okudum ondan sonra belki birkac yazisini daha. güclü bir turkcesi, sahici sözcükleri, keskin ve ironik bir dili vardi. mizahi bir tarafi da vardi varolmasina ama o mizahin icinde bile bir öfke gizliydi. kürt aydinlarinda, cok anlasilir nedenlerle olusmus, yazilarindan dolup tasan bir isyan duygusunu alataş'in yazilarinda da hissettim ve belki sirf bu nedenle yazilarini düzenli okuyamadim.

bugun gazeteyi actigimda artik evrim alataş'ın aramizda olmadigini ögrendim, gözyaslarimi tutamadim, icten ice yazilarini daha uzun yillar okuyacagimi hissettigim yürekli bir yazarin ölüm haberi fena etti beni.

öldügünüzde cennete giderseniz tanri'nin size ne söylemesini istersiniz sorusuna, "haklisin kürtlere haksizlik ettim" demesini isterim diye cevap vermis alataş. süphe yok ki bunu sadece tanri'dan istemiyordu, hepimizden istiyordu, bunun için yaziyordu yazilarini, bunun icindi mücadelesi, kürtlere yapilan haksizliklarin kabul edildigini, yasanan acilarin samimiyetle paylasildigini görmek icindi. hakikatlerini aciga vurmak icin yazilar yazdi, dogdugu köyün gerceklerini bir kitapta anlatti, son olarak ilk kürt politik filminin senaryosunu yazdi, geriye önemli izler birakti.

evrim alataş, hak mücadelesi vermenin, insanlari mutlu etmekle, insanlardan nefret etmek arasinda gidip gelen bu mücadelenin eminim bütün zorluklarini yasayarak veda etti yasama. mekani cennet olsun.