robdösambr

robdösambr, necip fazil'in 1966 senesinde yazdigi bir öykü. öykü de diyemeyiz aslinda belli ki bir gözlemini aktarmis, bir cay salonunda iki gencin konusmalarina kulak misafiri olmus, siniri bozulmus. bakin ne diyor: 'eger bütün kelimelerini sayacak olsaydim fikirlerinin ancak birkac yüz kelime icinde gidip geldigini görecektim', biraz daha ileri gidiyor, 'mart kedileri, damdan dama birbirlerine dert yanarken ne kadar manalidir, kuslarda köpeklerde bile ne sesler ne bicimler var."

necip fazil bugun yasasaydi ne derdi diye bir cümleye baslayacaktim ya vazgectim, dusundum de adamcagiz, her seyden evvel dogru duzgun cay icebilecegi bir yer bulmakta güclük cekerdi, onu bir starbucksin icinde zamane genclerinin arasinda hayal etmeye de gönlüm elvermedi. günümüz gencleri mi, evet onlar da tipki 45 sene öncekiler gibi birkac yüz kelimeyle idare ediyorlar ve cok aceleciler, oyle aceleciler ki sevdiklerinin yüzüne uzun uzun bakmanin güzelliginden bile habersizler.