iyi bir ögretmen

gecikmis bir ögretmenler günü yazisi olsun, sevdiklerine kolay kolay icini dökemeyen, icinden gelenleri anlatamayan, birkac güzel söz etmeyi bile beceremeyen bir adamin yazisi olsun.

annemin ögretmenler gününü kutladim elbet, gittim optum, ögretmenler günün kutlu olsun dedim ama baska seyler de söylemek isterdim. birkac ay evvel söyle bakalim 'iyi bir ögretmen nasil olmali' diye sormustu bana, tabii ki senin gibi olmali diye cevap vermistim gülümseyerek. onun gibi olmaliydi gercekten, onun gibi sevgiyle bakmaliydi her ögrencisine. ders gecmeyi degil nezaketi, yardimlasmayi, dayanismayi özendirmeliydi her seyden evvel. iyi bir ögretmen dedigin tembellerin de arkadasi olmali, onlarin küskünlüklerine, ümitsizliklerine, yetersizliklerine de care bulmali, cozum getirmeliydi.

butun bunlarin yaninda bence annemin sirri nesesinde. hicbir zaman yitirmedigi cocuksu gülüsüyle uyandirdigi güvende. onun kadar güzel gülebilmeyi, cocuklarla onun kadar iyi anlasip, eglenebilmeyi ne cok isterdim. iyi bir ögretmen, güzel bir gülüs, masumiyet, kendine yetebilen bir insan, annem.