neler oluyor orada

ne kadar sinirlerim zayiflamis, insanlara tahammülüm ne kadar azalmis, nerede dilimden düsürmedigim hosgoru, nerede her sey orada baslar dedigim anlama cabasi, nerede asla taviz vermeyecegimi düsündügüm basit nezaket kurallari.

hepimiz yazdiklarimizi seviyoruz, onlarin üzerine titriyoruz, düzeltilmelerine dayanamiyor, yok sayilmalarina öfkeleniyoruz. bunlari aklimda tutsam da unuttugum zamanlar oluyor, kötü bir yaziyi bir cirpida yargiliyor, aceleye getirilmis diyerek kesip atiyorum. okudugum cümleler kotu belki ama ondan daha kötü olan benim uslubum. nasil bu hale geldim bilmiyorum, insanlara heveslerini kirmadan bir seyler anlatabilmenin yollarini unutmus gibiyim. kotu yazilmis bir metni iyisinden ayirt edebilmek kadar onun neden kotu oldugunu incelikle anlatabilmek de önemli.

aceleye getirildigi asikar olan bir metnin israrla savunulmasi sanirim beni cileden cikariyor. olabilir, aceleye getirmis olabilirsin, kötü yazmis da olabilirsin ama neden iyi oldugunda ve kullanilmasi gerektiginde israrcisin ki. hem ben nasil oldu da böyle diyaloglarin icine düstüm, ne oldu da insanlarin ilismedigi, ilgilenmedigi, görmedigi hayal dünyamdan disari uzattim basimi. gercekler, bitmeyen bir travma mi olacak benim icin.