charles aznavour

nous nous reverrons un jour ou l'autre
si dieu le veut

gün gelecek bulusacagiz diyordum, nerede oldugu hic önemli degil, bir randevumuz olacak. anilarimla, düslerimle, sarkilarina yükledigim hüznümle karsina gecip eslik edecegim bulutsu sesine. sen yine buruk bir gülümseyisle bitireceksin kimi sarkilari, ben yine gözyaslarimi tutamayacagim, yine ayaga kalkip seni alkislayacagim, tek fark o gece karsimda olacaksin. sen 'sa jeunesse' derken, 'hier encore' derken yorgun gözlerinde canlanacak gecmisini ve gencligini yakından görebilecek olmayi hayatimin en büyük sanslarindan biri sayiyorum.

charles aznavour, 87 yasinda ve 30 sene sonra olympia'a cikiyor. onun sarkilariyla uzun seneler gecirdim, ne cok hayali, heyecani, hüsrani o sarkilarla paylastim, yasadim. geceler boyu konser kayitlarini izledim bazen aglamakli, bazen durgun, bazen coskulu. onu sahnede görebilmeyi hep cok istedim ve galiba o gün yaklasiyor, hala inanamiyor ve galiba diyorum, yerime oturup onu sahnede gorene kadar da böyle diyecegim gibi geliyor.

aznavour, seneler sonra olympia'da veda konserleri vermek istedi, ben senelerce onu görmek istedim ve tanri, bizi paris'te boylesine özel bir gecede bulusturmak istedi, baska ne diyebilirim ki.

http://www.youtube.com/watch?v=GxuxzGPfIwI