amalfi'deyim bu yaz

radikal gazetesinin dünkü tatil sayfalari dikkatimi cekti. "cok gezen cok bilir düsüncesiyle farkli alanlarda cok gezen kadinlara sorduk: yolculuk nereye, iste kilavuz kadinlarin seyahat rehberi." kimdir bu kilavuz kadinlar diye merak ediyor insan, acaba her butceye uygun tatil önerileriyle mi karsilasacagiz, farkli is alanlarinda calistiklarina göre birbirine benzemeyen tatil imkanlarindan haberdar mi olacagiz. benim gibi siradan yurttaslar bu haberden nasil faydalanacak, nasil yarar saglayacak bir bakalim.

isletmeci ayse hanim 'yolculuk nereye' sorusuna cevap veriyor: "como'ya. göl kenarinda grand otelde konaklayip bellagio'da güzel vakit gecirmek."

seyahat gurusu özlem hanim asagi kalir mi: "montenegro'da acilan aman sveti stefan'i ziyarete."

blogger hazal hanim 'gittiginiz yerde ne yiyor ne iciyorsunuz' sorusunu cevapliyor: "white trash'de bloody mary. kereviz sapi ve büyük bardaklar esliginde geliyor. anna blume'de kahvalti."

damla hanimin bizlere bir önerisi var tatil icin, hayli makul, her keseye uygun: " atlas daglarindan atlarla cölü gecip bir iki gece cölde kalmak."

nasil da tatli tatli anlatmislar, yahu biz bir gorgusuzluk mu yapiyoruz acaba diye dusunmemisler. okurken utaniyor insan, atlas daglarini atlarla gececekmisiz. bu anlattiklarinizi buyrun bir dost meclisinde anlatin, suphesiz pek keyifli olur ama bunlari bir ulusal gazeteden ilan etmek pek sevimsiz bir sey, pek ayip dogrusu. yazi islerinden bu habere kim onay verdiyse onu da kutluyorum, toplumun genis kesimlerinin faydalanacagi bir haber. öyle ya toplumca merak ettigimiz, hayli hassas oldugumuz bir konudur bloody mary'nin hazirlanisi.

como'da olmak yahut kereviz sapiyla servis edilen bloody mary icmek, iste bunlarla zehirleniyor insanlar, bunlarla karartiliyor hayal gücleri, bunlarla bir düzenin icinde ögütülüyor insan. bir de bakmissiniz koca bir yasam, koca bir dünya kereviz sapiyla icilecek bloody mary icin heba olup gitmis.