paris'e, tüm sevgimle

cok iyi hatirliyorum, 2009 senesinin son gunuydu, birlikte yorgun sevda'yi okumaya karar vermistik. birbirimize gün boyu mesajlar cekiyor, irfan yalçın diyorduk ya da aklimiza kazinan o sözleri tekrar ediyorduk, 'bana bakisi ya da bakissizligi buzlardan'. 2010'un sonlarina gelirken o günkü heyecanimizi animsiyorum, bir an evvel yorgun sevda'yi okuma istegimizi. paytak simdi buralarda degil, yeni yila onunla giremeyecegiz, hatta uzunca bir süre görüsemeyecegiz bile. sanirim onun yoklugu beni her gecen gün biraz daha zorlayacaktir. bugun onun mesajiyla uyandim, haydi uyan artik diyordu, besiktas'ta bulusalim. cok uzaklarda, ta paris'te hem de bir cafede oturmus keyifle kitabini okurken bir dostunuzun sizi hatirlamis olmasi iyi hissettiriyor kendinizi. bazi insanlar ne olursa olsun, nerede olurlarsa olsunlar birakmazlar ellerinizi, iste paytak benim icin o insanlardan birisi.