gecenin icinde

kac sene oldu bu sayfaya bir seyler yazmaya baslayali diye dusundum simdi, ne garip sey, sizlerden su sayfayi uzundur okuyan birkac kisinin koluna girip biraz yürüyüs yapmayi, biraz anlatmayi, biraz dertlesmeyi isterdim. gecenin icinde üzerinde anlasabilecegimiz, birbirimize anlatabilecegimiz bir seyler olduguna dair bir inancim var nedense.

ben size dün gecemi anlatayim isterseniz. dün gece balonlarla dolu bir arabaya bindim ben, arabanin arkasi yesil, sari, mavi, turuncu renkte balonlarla doluydu, balonlari cok seven biri geldi gözlerimin önüne, o balonlarin hepsini ona mutlulukla sunmak istedim, yapamadim, neden diye sormayin, üzülüyorum.

ya yanimda direksiyon basindaki adam, benim canim arkadasim, ya o neler düsünüyordu, sessizdik, hizlica geciyorduk gecenin icinden, özlemle hatirladigi annesi mi vardi aklinda, balonlari goturdugumuz oglu muydu düsündügü yoksa hic aklindan cikaramayacagi baska birisi mi.

cok gürültülü bir sarkinin sesini sonuna kadar acmistik, gülüyor ve ileriye bakiyorduk, sanki ikimiz de bir hayli mutsuzduk.