platon

bir gün benden platon üzerine bir seyler söylemem istense, anlatmaya onun filozof krallarindan veya adalet anlayisindan degil veda gecesinden baslardim. bir ögrencisinin dügününde, eglenen, dans eden genc insanlarin arasinda sessizce oturdugu koltukta ölüm uykusuna daldi platon. ögrencileri ancak ertesi gün fark edebildiler onun coktan baska bir diyara göctügünü. eminim o da böyle olmasini isterdi, en dipsiz ve en karanlik uykusuna bedenlerinin her yanindan yasam fiskiran genclerin arasinda dalmak isterdi.

platon'un son saatlerinde zihnine üsüsen hatiralari merak ediyorum dogrusu. toplumsal bir yasamin kurallarinin nasil olmasi gerektigi konusunda uzun uzun düsünmüs bir adamin son saatlerinde aklindan gecenler hic kuskum yok ki siyasi meseleler degildi. belki etrafindaki genclere bakiyor ve yasamin sirrinin genclik oldugunu düsünerek ic geciriyordu belki de kendisini bir kosede unutmus genclerin yüzlerinde insan yasaminin mucizevi oldugu kadar acikli oldugunu da görüyordu.

ve son anlarinda, kalp atislari iyiden iyiye yavaslamaya basladiginda, gözlerinin önüne kim bilir kimin silueti yerlesiyordu.