eski ev - hikayeyle düsünmek

cocuklugumda evimizin hemen bitisiginde eski bir ev vardi. benim henuz dogmadigim ve bilmedigim zamanlarda istanbul'un ahsap evlerinin makus talihi olan yanginlardan nasibini almis, yorgun ve terk edilmis eski bir ev. mahallenin tüm cocuklarina yikilmaya yüz tutmus bu evin degil icerisine girmeye calismak cevresinde gezinmek bile büyüklerimizce kesin bir dille yasaklanmisti. haksiz sayilmazlardi, eski evin oylesine gucsuz bir goruntusu vardi ki cikacak ilk siddetli rüzgara teslim olacagini iddia edebilirdiniz.

günlerimizi önünde oyunlar oynarak gecirdigimiz eski ev hayal gücümüzü kamciliyordu. cocuklugumuzun sinirsiz hayal gücüyle eski evin ücüncü ve son katinda yasayan birileri olduguna kendimizi inandirmistik. bu inanc bir yolunu bulup evin icine girmek konusunda bize kuvvet verse de iceride bize benzemeyen bir varlikla karsilasacagimiz fikriyle beraber vazgeciyorduk eski evin gizemini cözme isteginden.

kapilari kilitli pencereleri ise demirli evin olur da bir gun iceri girmek istersek bizler icin sundugu bir ayricalik söz konusuydu. evin alt katindaki pencerelerin demir parmakliklarinin arasi bizim biraz zorlanarak da olsa sigabilecegimiz genislikteydi. acikcasi bu imtiyazli durumu kullanma konusunda daha fazla tereddut edip vakit geciremezdik. öyle de oldu, eski evle aramizdaki sinir birkac kisilik öncü grubun yasak bölgeye girmesiyle beraber kalkmis oldu.

eski evi kesfetmeye yönelik ilk seferimiz tam bir bozgunla sonuclandi. aramizdan biri biraz derin bir nefes alinca korkup telasa kapilmis ve girdigimiz gibi cikmistik evden. eski evin sirlarina vakif olmanin öyle kolay olmayacaginin ilk isaretiydi bu.

tahmin edilecegi gibi o gunden sonra eski eve giris cikislarimizin sayisi artti, korkuyorduk ama her seferinde bu evin karanlik odalarinin bize vaddettikleri baskin cikiyordu. gizli ve gizemli bir seyler yapiyorduk ve bundan kimsenin haberdar olmamasi gerektiginin farkindaydik. eski evin icinde ne yasarsak yasayalim neyle karsilasirsak karsilasalim bundan kimseye söz etmeme karari almistik. eski evle aramizda gizli bir akit vardi.

eski evin gölgeli, karanlik ve tehlikeli taraflariyla cokca karsilastik. kimi zaman üst kata cikan basamaklardan bir tanesinin cürümüs oldugunu farkedemedik ve düsmekten zor kurtulduk, kimi zaman yüzümüze yapisan örümcek aglari yüzünden evi kacarak terk ettik. en cok basimiza gelen ve bizi korkutan sey de karanlik odalarda bir anda birbirimizle karsilasmalarimiz olurdu. hepsi gercekten heyecanliydi. odalardan birinde eski bir vazo bulurduk ve bunu eski evin bize sundugu bir mükafat olarak kabul ederdik. eski evin gizemini cözme yolunda bizi cesaretlendiren bir mükafat.

her ne olursa olsun eski evin icinde yasadiklarimizi hic kimseyle paylasmama sözümüze hep sadik kaldik, onun bize verdigi sirlari biz hic kimseye vermedik, hic kimse o evin icine girdigimizi bilmedi.

bugun eski evin yerinde bir apartman yükseliyor. eski ev sirlariyla beraber yok oldu tipki bizlerin de bir gün sirlarimizla beraber yok olacagimiz gibi.