bedel ödemek

birkac gün önce kadir gecesiydi, gece yarisinda televizyonu actim, bir vaiz söyle diyordu: "günahlarimiz var yarabbi, kusurlarimiz var, sen kusurlarimizi görmezden gel, bizleri affeyle. senin huzuruna vardigimizda utançla boyun bükecegimiz davranislar yapmaktan uzak tut bizleri, hesabini veremeyecegimiz adimlar atmamiza mani ol."

bu dua sonrasinda kusurlarimi düsünüyordum, bir inancsiz gibi yasayan inancli biri olarak kusurlarim icin af diliyordum tanridan. derken, televizyonda kucuk bir cocuk gördüm, uzun zamandir araniyordu, bir cinayet islemisti, bir can almisti vahsice. mahkeme basamaklarini cikiyordu, kaskati bir bedendi sadece, yüregi henuz dogmamisti. allahin huzurunda hesabini veremeyecegi bir günah islemisti. yasadiklari duygulara hicbir bedel ödemeksizin sahip olmaya alisik olanlar tarafindan günlerce saklandi. onu saklayanlar, ona en büyük kötülügü yaptilar, hak edilmemis bir yasama inanmasini sagladilar. simdi bu cocuk senelerini, belki de ömrünü gecirecegi hapishanede, nasil bir cehennem oldugunu hayal edebildigim yerde, bir duyguyla tanismali, aciyla tanismali. baskalari yüzünden degil baskalari icin aci cekmenin ne oldugunu ögrenmeli. belki o zaman bir ruhu oldugunu da ögrenir. dilerim hic kimse, onun bu duygularla tanismasinin önüne gecmesin.

konuyla ilgili bütün bu düsünceler aklimda dönüp dururken, bizlerin de aci cekmenin, aci cekerken acimanin ne demek oldugu üzerinde düsünmeye ihtiyacimiz olduguna inaniyorum.