görüntü
yasamin bize dayattigi ve benimsetmeye calistigi görüntüler düzenine biz de zihnimizde yarattigimiz goruntuleri benimsetmeye calisarak cevap veririz. benim duvar saatinin karsisinda hic kimildamadan oturusumla ayni düzlemde bir mücadele sanirim bu. her ikisi de oldukca dramatik.
posted by Melmoth at 11:41 PM
10 Comments:
birincisi neden dramatik?
insan acizdir, oyle cok havaya girdigi zaman yasam gercekleriyle onu tepelemesini bilir. ya da sunu diyebilirim yasam bizim düslerimizi benimsemeyecek kadar basina buyruktur.
yani düşlerimiz sonrasında mı havaya giriyoruz? bence de yaşam çok büyük, ama düşlerimiz yaşamdan daha büyük sanırım.
simdi soyle soyleyelim, ben ogleye kadar calismak sonrasinda gidip balik tutmak ve keman calmak istiyorum. sonra geceleri yatarken kapiyi kilitlemeden uyumak istiyorum, sonraa okulsuz bir toplum istiyorum.
bu orneklerden anlasiliyor ki yasamin yavan gercekleri benim dipsiz duslerime ustun gelmis. ben bu yazida düslerimle gercekler arasinda bir mucadele yasandigindan soz ediyorum. düslerden baska hicbir seye sahip olmayanlari gerceklerle mücadelesi hayli dramatik. simdi yukaridaki ornekleri verirken bir kez daha anladim bunu.
Ama yine de denemek lazım. Sonra yine denemek lazım. Denemeyip ne yapacaksın. Sana sunulanlarla bir ömür mü geçireceksin,cart diye de geçiyor üstelik. Bu daha mı az dramatik?
denemedigimizi de nereden cikardiniz. deniyoruz, bir mucadele veriyoruz diyorum ama bu mucadele dramatik, üzgünüm.
ayrica, askolsun yani duvar saatinin karsisinda sabaha kadar kimildamadan oturan adama denemek lazim denir mi.
pardon.denmez tabii.
bir de,
tekrar ve tekrar yuvarlanır kaya aşağıya.o da farkındadır zaten tekrardan yuvarlanacağının.kendisine acı veren bu yükü özgürlüğü haline getirmesi mi bu tekrarı anlamsızlıktan kurtaran.belki de her yeni tırmanış mutluluk.sonrası acı olabilir,herkes için kaçınılmaz olan.ama en azından her tırmanışta hazzı tadacaktır.
üzülme yani.
tabii bu tirmanisla ilgili epey sey soylenebilir ama baglamak adina sunu soyliyim, acilarin icinde hazla yükseldigimiz anlar olmasa vay halimize.
This comment has been removed by the author.
Post a Comment
<< Home