acı

aci icindeyim, bu ülkenin demokratik bir yer haline gelmesi icin, bu ülkede artik insanlarin fikirlerini özgürce ifade edilmeleri icin caba harcayan, bu ugurda sesi en güçlü cikan insanlardan biri artik yok. Hrant Dink artik yok. o kadar saskinim ki, bu gercekligi kabul etmekte oylesine zorlaniyorum ki. dun o ugursuz haberi aldigimdan beri Hrant Dink in sesi kulaklarimdan gitmiyor, ben bu ulkeyi cok seviyorum, cocuklarimla torunlarimla bu ulkede yasamak istiyorum diyen sesini duyuyorum. yuzunu gorur gibi oluyorum, biraz tedirginim bir guvercin gibiyim ama biliyorum ki bu ulkenin insanlari guvercinlere dokunmazlar diyor karsimda. goz yaslarimi tutamiyorum.

artik bu ulkede dusuncelerinden oturu insanlar yargilanmasin, sokaklarda üzerlerine tükürülmesin, farkliliklarindan oturu hic kimseye nefret dolu gozlerle bakilmasin. yeter artik bu ulkede insanlar sokaklarda adice katledilmesin, yeter yeter !!