Ses
dinliyordu, bakislari sabit, donuk ve ifadesiz. sozcukler omuzlarindan asagi bastirdi, birakti dinlemeyi, duslerine indi. yuzler cogaldi, sesler ve eller...bir el gozlerini kapadi aniden, bir baskasi agzini. kurtar beni, kurtar beni diye bagiriyordu birisi. kendi sesiydi..
posted by Melmoth at 1:55 AM
3 Comments:
bloguma biraktiginiz bir yorumdan nihayet ulasabildim size...
Yazilarinizi bir cirpida okudum, farkliydi demek istemiyorum cunku farkli olmak amaciyla yazilmadiklari cok belli...
Cok guzel bir uslubunuz var.
Melmoth'un ozel bir anlami var mi?
cok tesekkur ederim, sevindirdiniz beni sozlerinizle.
Melmoth ismiyle ilk kez Oscar Wilde'in hayatini okurken karsilastim. Wilde, hapishaneden ciktiktan sonra Sebastian Melmoth ismini kullanmis.
Daha sonra Melmoth'un sanirim Wilde'in annesinin amcasinin yazdigi bir romanin kahramini oldugunu ogrendim.
Boyle bir onemi vardir benim icin. Ozellikle de Oscar'in bu ismi tercih edisi ve tabii ki bu tercihi yaptigi siradaki ruhsal durumu..
oscar hocam
Post a Comment
<< Home