Ay

bir hesabimiz yoktu ne gecmis ne gelecekle, sorgulamazdik zamani, ilkel insanlardan yana koymustuk tavrimizi, aldirmazdik bize bakan urkek gozlere. Ayla beraber kaybolacaktik iki gunlugune belki bir daha donmemek uzere.
mechul, adsiz sansiz insanlar olarak yasayabilirdik elbette. protezlerimiz de yoktu bedenimizde. izimiz surulmez, kimligimiz bilinmezdi.