sahici bir adama veda

kendine özgü bir adamdı tayfun kurt. kendine özgü oluşunun nedenini, onu tanımadan evvel, hırçınlığında, dükkanından içeri girenlere, hoyratça ve biraz da küstahça yaklaşımında bulurdunuz. tanıdıktan sonra, size yavaş yavaş da olsa, yüreğinin iyi taraflarını hatta insancıllığını gösterirdi.

altıyol'daki çınardibi sahafın sahibinden söz ediyorum. dükkanında, uyulmasını beklediği davranış kurallarının dışına çıkanları, dükkandan kovarak cezalandıran biriydi tayfun abi. gözünün tutmadığı birisine kitap satmaz, dükkanda belli bir süreden fazla kalmasına da izin vermezdi. kendinizi ona tanıtmanın ve biraz da sevdirmenin yolunu bulduysanız, size milli kütüphanede yer alan makaleler ve kitaplar dizinini bir cd ye kopyalayip verecek kadar da içten ve yardımsever biri olabilirdi.

dükkanının içinde dolaşıp, kitaplara göz gezdirmek isteyenlere de izin yoktu zira tayfun abi, bir kitabın gerçek okuyucusunu bulmasını isterdi. o kitabı en çok kim okumak istiyorsa, kitap ona gitsin isterdi. onun bu açıklaması, bana her zaman makul görünmüştür. ne var ki, içeri giren müşteriye bir şüpheliye bakar gibi bakmasını, kimi zaman tüm isteği kitaplara bakmak olan okuyucuları azarlama noktasına gelmesini de hiçbir zaman anlayamadım.

ne kadar ters, ne kadar aksi ve ne kadar asık suratlı olursa olsun, hiçbir sahteliği olmayan, hakiki bir adamdı sahhaf tayfun kurt. benim için sahhafların en ilginci ve en çok merak edileniydi, tuhaf ve şaşırtıcı derecede sahici bir adamdı.

dilerim gittiği yerde huzuru bulmuş olsun.