iki trajedi

gecen gün radikalde gordugum bir haber-istatistik yillar önce ingiliz bir arkadasimla yaptigimiz sohbeti animsatti bana. bizi bulusturan ve yakinlastiran sey oscar wilde a duydugumuz ortak ilgiydi. sozunu ettigim sohbette de oscar'in sözlerini günümüze uyarlama, güncelleme cabasindaydik. yasamin iki trajedisi vardir, birisi isteklerimize sahip olamamak digeri ise onlara sahip olmaktir demisti oscar wilde.

Sahip olamamanin ne türden bir trajedi oldugunu bir kenara birakip, haydi bakalim demistim, sahip olmanin trajedisini gunumuzde kimler yasiyor bir dusunelim. arkadasim cok da fazla dusunmeden birbiri ardina ölen rock starlarina bak demisti, iste onlar sahip olmanin trajedisini yasiyorlar. radikalde okudugum istatistik onun bu iddiasini dogrular nitelikte.

1956-2005 yillari arasinda 100 rock yildizinin öldügünü belirleyen arastirma, müzisyenlerin söhretlerinin ilk 25 yili icinde ölüm risklerinin siradan insanlara oranla yüzde 70 daha fazla oldugunu söylüyor. Söhretlerinin ilk bes yili icinde ölüm risklerlerinin nufusun geneline orani ise yüzde 240' a kadar cikiyor. arastirmada ölüm nedeni olarak uyusturucu ve alkol gösterilmis.
sohretli rockcilar kuskusuz sahip olmanin trajedisini yasiyorlar, peki onlarin pesinden giden, onlara hayran olup sonunda onlar gibi ölen insanlarin trajedisini nereye koyacagiz bilemiyorum. belki onlar da özenmenin trajedisini yasiyorlardir.